Eerste indruk
Blijf op de hoogte en volg Maarten
06 Oktober 2016 | Papua Nieuw Guinea, Port Moresby
Papoea Nieuw Guinea, ik ben er! Het is niet alleen ver weg van Nederland, maar het is ook zo volstrekt anders. Eerst was ik een paar dagen in Madang, waar VSO zijn hoofdkantoor heeft, vandaag vloog ik naar de hoofdstad Port Moresby.
Ik val van de ene in nogal veel andere verbazingen. Laat ik maar beginnen met de talen: daarvan zijn er 852 op een bevolking van ruim 7 miljoen mensen. Dat dit onhandig is begreep men ook al in de 19de eeuw en daarom is toen een gemeenschappelijke taal ontwikkeld: Tok Pigin. Het heeft iets van het Engels, maar niet genoeg om het te kunnen verstaan. En dus heb ik een paar lessen gehad. Zo heb ik geleerd dat “Yu orait?” betekent “How are you”. Als je het hardop uitspreekt ontdek je ineens de overeenkomst met Engels. Overigens is “bubu man” grootvader en “bubu meri” grootmoeder. Het mooiste woord vind ik tot nu toe “liklik” wat klein of een beetje betekent. Ik ga dat niet leren in een half jaar.
Terugkomend op die 852 talen: een groep fanatieke Amerikanen is al decennia bezig om de bijbel te vertalen, jawel, in 852 talen. Die moeten wel heel erg veel van Jezus houden!
De leraar heeft rode tanden en rode slijmvliezen in zijn mond. Dat blijken veel mensen te hebben, ofschoon het er niet erg mooi uitziet. Het komt door het kauwen op “bettlinut”, een blad met daarin een noot. Het heeft een licht stimulerende werking en is verslavend.
Het meest verbazende van dit land is het geweld. Je ziet aardig mensen die alles in tropisch tempo doen. Maar zij veranderen af en toe plotseling in agressieve vechters. Lange en korte messen, vuurwapens, alles gebruiken ze. Het gaat doorgaans om gevechten tussen verschillende stammen. Groepen mannen van de ene stam vallen groepen mannen van de andere stam aan. Dat is niet voor de lol, er vallen veel doden bij en het ziekenhuis schijnt elke dag gewonden binnen te krijgen. Naast de stammenstrijd is er veel huiselijk geweld, waar vrouwen en kinderen het slachtoffer van worden. Ik kan dit nu alleen nog maar uit de tweede hand vertellen, vanuit de voorlichting van VSO, maar zal binnenkort ook wel wat eigen observaties hebben. Maar maak je niet te veel zorgen: het geweld is niet op buitenlanders gericht. Wij worden heel vriendelijk behandeld, je moet alleen uit het schootsveld zien te blijven. VSO heeft in heel veel jaren geen enkel groot probleem gehad. Allerlei antropologen proberen uit te vinden waarom dit zo is. Vast staat dat politie en rechterlijke macht niet veel doen. Er is wel een grote bedrijfstak aan beveiligers, bewakers, portiers en zo ontstaan.
Een belangrijk begrip is wantok. Iedereen hoort bij een stam. Men zorgt daarbinnen voor elkaar, verdedigt elkaar, geeft elkaar banen. Ik moet daar nog meer over te weten zien te komen, want het is een kernbegrip waar veel aan vast zit.
Vandaag heb ik kennis gemaakt met mijn counterpart, Kevin Lapu, de nieuwe medisch directeur van het ziekenhuis van Tari. De bijgaande foto toont dit heugelijk moment. Hij is geboren in een afgelegen dorp, op vijf uur rijden van Tari waar hij naar de middelbare school ging. Nu is hij chirurg en keert hij terug naar waar hij vandaan komt, maar pas half november, zodat ik het nog even zonder hem zal moeten doen. Want ik ga morgen al.
Ik doe er nog wat foto’s bij. Een laat vier dames zien die zich “overlevers van huiselijk geweld” noemen en die hulp en voorlichting geven aan lotgenoten. Ze staan voor de ingang van het kantoor van VSO met wie ze samenwerken. De andere foto is van de Fokker 70 waarmee ik vandaag vloog. Ik zat ook al in een 100 en zag diverse 50’s. Ik begrijp niet waarom die fabriek failliet moest gaan. Je ziet ze overal ter wereld.
-
06 Oktober 2016 - 13:28
Xandra Spronk:
Bedankt voor je verslag Maarten, Leuk om je te volgen en te leren van wat je daar allemaal meemaakt! Heel veel succes en pas goed op jezelf! -
06 Oktober 2016 - 13:57
Willem:
Leuk om te lezen, Maarten! Veel succes straks met het eigenlijke werk in het ziekenhuis. -
06 Oktober 2016 - 14:58
Chiel:
Boeiende eerste indrukken, Maarten! Hou je taai en heel veel succes. -
06 Oktober 2016 - 15:54
Effie:
Het zal je wel duizelen al die nieuwe indrukken. Ik kijk al uit naar je volgende verhalen! -
06 Oktober 2016 - 16:39
Maarten:
Ha buurman, goed van je te horen. Je gaat er vast weer wat moois van maken! -
06 Oktober 2016 - 17:53
Fieke:
Wat interessant om dit te lezen! Geniet van al die ervaringen....Blijf graag wel uit het schoots-of maaiveld! -
06 Oktober 2016 - 18:38
Barbera:
Was onlangs blij te horen dat je weer aan een bijzonder project zou beginnen. En nu ben je dan gearriveerd. Dank voor je eerste indrukken. Sterkte met de start en ik kijk uit naar een vervolg. -
07 Oktober 2016 - 07:43
Aart:
Heel boeiend. De taal leren is zeker een uitdaging. In Chicago aangekomen. Zaterdag met californian zephyr naar SAN Fransico. Hou ons op de hoogte van de gebeurtenissen en veel succes.
-
07 Oktober 2016 - 17:05
Anna:
Nou Maarten, dat zijn al heel wat nieuwe indrukken. Het zou mij duizelen. Leuk om je te volgen, je komt altijd met boeiende en interessante informatie. Ik kijk uit naar je volgende verslag!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
